Geschreven 27 april 2024

De tent was ingepakt, time to go!
James was vroeg vertrokken (zo ontweek hij de betaling voor een nacht kamperen). Ik pakte nog een douche en maakte mezelf klaar. Toen ik op het punt stond te vertrekken vroeg Alex of ik zin had om een stukkie samen op te trappen. En so we did! Deze dag was tot zover de mooiste tocht van de reis. Van Passau (DE) naar Linz (Oostenrijk), de eerste kilometers waren prima, maar toen we eenmaal in Oostenrijk belanden... man man man, wat was dat prachtig. We volgden de Donau langs prachtige grote bergen. Het was eindelijk lekker weer en dit was de eerste keer dat ik in louter een tshirt heb mogen fietsen (en natuurlijk een fiestbroekkie ehhh). Goddelijk.

We waren een stukkie onderweg en volgde de Donauradweg (aanrader, als je ooit zin hebt om een paar dagen te trappen, reis af naar Passau en pak vanaf daar de Donauradweg naar Wenen!). Op een gegeven moment hield de weg op, vanwege de storm, er waren bomen op de weg en wat rotsen waren verzakt dus de weg was een grote chaos. We hebben een stukkie geprobeerd maar besloten uiteindelijk toch weer terug te gaan en de veerboot te pakken. Er waren wat veerbootjes die ons de weg naar de overkant brachten. We hebben deze dag 3 veerponten moeten pakken omdat her en der chaos op het fietspad was. Een veerpondje kost ongeveer +-3 euro om de Donau over te steken.

We trapte de weg uit en Alex had een host gefixt via Warmshowers in Linz, hij stuurde een berichtje of er een extra gast welkom was, en dat bleek het geval. Eenmaal aangekomen in Linz hebben we een paar biertjes gehaald en een pizza, en plofte neer in het lokale park langs de Donau om bij te komen van de rit. Clemens, onze host, kwam aanfietsen en sloot aan. Na wat geouwehoer over wat voor fietsen we hebben en hoe onze setup is gingen we naar zijn huis toe. Super spot midden in de stad! Clemens heeft mijn fiets volledig nagekeken en de nodige aanpassingen gedaan. Een echte fietsfanaat. Prompt trok hij ineens een fietsstandaard uit zijn kamer en in de woonkamer werd mijn fiets vakkundig nagelopen. Beetje olie hier, remblokjes afstellen daar etc etc. Top dit!

De dag erna fietste ik samen met Alex verder op de route. Halverwege scheidden onze wegen. Alex nam een tussenstop en ik fietste verder. Inmiddels begon het te regenen en te waaien. Er was storm voorspeld... Ik vond een soort camperplek en vroeg mevrouw of ik mijn tentje in het gras kon opgooien. Helaas was dit geen optie, want het gras was gister ingezaaid en had 3 dagen nodig. Alsof God mee keek kreeg ik op dat moment een bericht van my main man James. Hij had een spot gevonden waar hij kon staan met toestemming van een boer, 20km verderop. Ik kocht twee biertjes (een voor James en een voor mezelf) en stapte op de fiets om de volgende meters te maken. Aangekomen op de spot was het een toplocatie. Het was 2 meter van de Donouradweg af, in de bosjes met een picknicktafel en een plek voor een kampvuurtje. Het was inmiddels 9u toen ik de spot naderde. Ik stookte mijn potje op voor een portie Noodles (ideaal, handig en compact mee te nemen, en te combineren met alles). James stookte het kampvuurtje op. 

Na een mooie nacht aan de Donau trapte we door richting Wenen. James zei "Sometimes I wonder off, just paddle when you feel the urgre". En zo scheidde onze wegen voor die dag. Ik trapte lekker door en bereikte Wenen voor 12u. Ik ging de stad in voor een bak koffie (shoutout naar jullie voor de support!) en om wat op te warmen, ik was inmiddels wat nat geregend en begon het koud te krijgen. Na de koffie hoorde ik van James dat hij een goede camping had gevonden in Wenen, en haakte aan.Het was erg koud deze dag, en zochten naar een plek om op te warmen, dit was er niet echt op de camping... maarrr er waren wel plekken om te koken. Dus we zijn binnen gaan zitten, hebben alle gaspitten open gedraaid en zijn onzelf warm gaan stoken. En daar kwam Geert binnen lopen.

Geert een jongeman uit Hilversum die zich had ingeschreven voor de UnkownRace. Een race van 1000KM in enkele dagen. Om 6u 's ochtends kregen ze de coordinaten voor het eerste checkpoint. Je hebt dan een uur om je route uit te stippelen. Om 7u luidde het startschot van de race. Geert's plan was om +- 400km per dag te fietsen, en 3 uur per nacht te slapen in een lokaal bushokje of iets dergelijks. Knettercrazy... maar wel inspirerend. We raakte aan de babbel, dronken een biertje en hebben met elkaar verhalen uitgewisseld. Uiteindelijk heeft de winnaar van de Unkown Race deze 1000km afgelegd in 50 uur met 2 uur pauze. Pffffffff.... For the record, ze startte in Wenen en finishte in Wenen. Daartrussen zijn ze door de bergen gegaan met sneeuw, zo erg dat het checkpoint zelfs moet wijzigen vanwege veiligheid.. Enfin... Hieronder een screenshot van de checkpoints. De getallen zijn de deelnemers die live via GPS waren te volgen.

Ik heb hier een rustdag genomen om mijn fiets langs de fietsenmaker te brengen voor een extra check. Just to be sure. Veel fietsenzaken waren helaas gesloten, maar uiteindelijk vond ik JoVelo. Een zeeeeeer vriendelijke vent met een extravagante dosis passie voor de fietssport. Ik kwam niet weg voordat ik al zijn fietsen had gezien, hij vertelde over alle zadels die hij zelf maakt (hij was oud leerbewerker), en van wie welke fiets ooit is geweest. Enfin, na lang lullen kon ik eindelijk een leenfiets krijgen en Jo ging aan de reparatie. Ik heb een beetje sightseering gedaan, maar het was enorm regenachtig... Ik wist niet hoe snel ik uit de stad moest komen... maar ik moest wachten op mijn fiets.

Rustdagen... het klinkt leuk, maar op een rustdag werk je harder dan een fietsdag. Wanneer je een dag niet fietst ben je druk met regelen, je reis voor de volgende dagen, je fiets schoonmaken, je boodschappen doen en je wilt natuurlijk ook nog iets van de stad zien. Gelukkig kwam ik rond een uur of 6 weer terug op de camping. Ik dronk een biertje met James en we namen afscheid van elkaar. Hij zakte van Wenen af naar het zuiden, en ik ging door naar Budapest.

Ik vertrok de dag erna vroeg (dat scheelde mij ook weer een dag extra camping kosten, 2 nachten gestaan voor de prijs van 1, top!). Ik zette mijn reis voor naar Budapest. Daartussen kwam Bratislava, het was een zeer entonige route. Aan het begin leek het prachtig, maar na 8u op hetzelfde pad te fietsen met hetzelfde uitzicht lijkt het een lange weg...

Gelukkig kwam ik halverwege Moses en Marie tegen, een stel uit Berlijn wat een paar weken een trip naar Istanbul aan het fietsen was. We trokken samen op en ze vertelde me dat ze een camping hadden geboekt met een Thermabad. Precies op de locatie waar ik ook mijn tussenstop wou doen. Ik sloot aan en eenmaal op de camping heb ik heeeeeeeeerlijk gedobberd in een thermabad. Wel een apparte camping. Voornamelijk 65+ stellen die in hun badjas puur thermabadgasten waren, als dat een term is... zo niet, bij deze! Desalniettemin, een heerlijke onspanning om even te relaxen en het lichaam wat rust te gunnen. Ik stonk wel naar rotte eieren daarna, maarja.. Alsof ik na een dag fietsen lekker rook.

De dag erna vertrok ik onderweg naar Budapest waar ik een AirBnB had geboekt. Dikke shoutout naar de mannen van Tapped die mij een cadeaubon van AirBnB hadden gegunt om een dagje bij te komen. Eenmaal in Budapest ontmoette ik mijn mattie Alex weer, die inmiddels ook was aangekomen hier. We dronken een biertje samen, gingen beiden naar ons appartement om wat op te frissen en besloten in de avond de stad te verkennen. Met geluk. Szimpla kert werd ons verteld via de gramzz dat dat echt een must see was. So we did! We hebben een mooie avond gehad, de lokale cokedealers vakkundig afgewezen en als klap op de vuurpijl klassiek geeindigd met een turkse durum.

De zondag erna heb ik lekker uitgeslapen en contact gehad met mijn vrienden (Jesse en Wil) die ik eerder via Warmshowers in Zwolle heb gehost. Zij waren toevallig ook in Budapest. We hebben elkaar getroffen en lekker met elkaar bijgekletst over alle avonturen. Zij hebben een tour gedaan door Europa en zijn inmiddels 6 maanden onderweg. Ze hebben mij aangeraden om door Bosnie te gaan, iets wat sinds een paar dagen in mn hoofd speelde. Na een dikke knuffel ben ik terug gegaan naar de AirBnB, heb mijn tassen herpakt en ben optijd het bed in gedoken.

De dag erna (komt in de volgende blog) werd ik wakker, pakte mijn spullen en..... vond ineens een reep chocola in mijn fietstas met een briefje erbij "We found you, small world, cheers Moses and Marie". Bleken ze toevallig in dezelfde AirBnB locatie te zitten als waar ik zat, hoe toevallig?!

Lieve mensen, bedankt voor het lezen, het ga jullie goed!
Tot de volgende!